Bij massaschade neemt de juridische afhandeling vaak veel tijd in beslag. Met een schikking tussen veroorzaker en gedupeerden kan de afhandeling van de schade aanzienlijk worden verkort.

Collectieve schade

Er is sprake van massaschade als een groep personen of bedrijven door 1 gebeurtenis schade lijdt. Bijvoorbeeld in het geval van woekerpolissen die een bank of verzekeraar aan een grote groep consumenten heeft verkocht.

Gedupeerden kunnen in zo’n geval via hun belangenbehartiger (jurist of belangenorganisatie) tot een schikking komen met de schadeveroorzakende partij. De Wet collectieve afwikkeling massaschade (WCAM) maakt dit mogelijk.

Bindende overeenkomst voor alle gedupeerden

Een collectieve schikking komt tot stand door een overeenkomst op te stellen. Het Gerechtshof in Amsterdam moet de overeenkomst vervolgens verbindend verklaren. Pas dan is deze geldig voor alle gedupeerden. Ook voor de benadeelden die niet betrokken waren bij het opstellen van de overeenkomst. Wie hierbuiten nog een individuele procedure wil voeren, moet dit binnen een vastgestelde termijn aangeven.

Voordelen collectieve afwikkeling

Nadeel collectieve afwikkeling

Aanpassingen WCAM

Als een van de partijen niet bereid is te onderhandelen of aansprakelijkheid ontkent, is het lastig om tot een schikking te komen. De bereidheid om te onderhandelen kan toenemen als beide partijen zo vroeg mogelijk weten wat hun kansen zijn in het proces. Hiervoor is een uitspraak nodig van de Hoge Raad. Om dit juridisch mogelijk te maken, werkt het Rijk aan een wet die het mogelijk maakt om een (prejudiciële) vraag door de Hoge Raad te laten beantwoorden. Naar verwachting treedt deze wet in 2012 in werking.

De WCAM wordt momenteel ook aangepast om bij faillissementen met grote aantallen gedupeerden (bijvoorbeeld bij het faillissement van de DSB-bank) een snellere afwikkeling van claims mogelijk te maken.

Europese aanpak massaschade

De Europese Commissie werkt aan een samenhangende Europese aanpak voor de afwikkeling van massaschadeclaims. De Nederlandse overheid onderschrijft deze gezamenlijke aanpak, maar laat weten geen voorstander te zijn van een apart Europees systeem dat ten koste gaat van nationale systemen. Wel wil het kabinet dat de afzonderlijke lidstaten goede voorbeelden delen en dat zij gedupeerden uit andere lidstaten toelaten tot hun systeem van collectieve afhandeling.