Nederland (2001)

Sinds 1 april 2001 kunnen twee vrouwen of twee mannen in Nederland met elkaar trouwen. Nederland was daarmee het eerste land ter wereld waar twee mensen van hetzelfde geslacht in het huwelijksbootje konden stappen. Het eerste homohuwelijk vond plaats in de Stopera in Amsterdam en werd voltrokken door toenmalig burgemeester van Amsterdam Job Cohen.

Na de staatkundige herindeling van Bonaire, Sint-Eustatius en Saba op 10 oktober 2010, kregen de eilanden in Caraïbisch Nederland een overgangsperiode van twee jaar om hun huwelijkswetgeving op de Nederlandse af te stemmen. Sinds eind 2012 is de nieuwe huwelijkswetgeving van kracht op deze eilanden en is het homohuwelijk daarmee gelegaliseerd.

Er wordt in de Tweede Kamer gedebatteerd door met name D66 hoe Nederland opnieuw internationaal het voortouw kan nemen als het gaat om homorechten. D66 pleit ervoor dat Nederland zich meer zal inzetten voor legalisering van het homohuwelijk in de Europese Unie en voor verbeterde homorechten en de legalisering van het homohuwelijk op Aruba, Curaçao en Sint-Maarten. D66, PvdA en VVD verzoeken de Nederlandse regering er bij de autoriteiten in Aruba, Curaçao en Sint-Maarten op aan te dringen hun huwelijkswetgeving aan te passen. Op Aruba, Curaçao en Sint-Maarten is het homohuwelijk vooralsnog niet legaal.

België (2003)

Ook in België is het - op basis van de wet van 13 februari 2003 tot openstelling van het huwelijk voor personen van het hetzelfde geslacht - sinds 1 juni 2003 mogelijk dat twee personen van hetzelfde geslacht in het burgerlijk huwelijk treden.

In principe gelden dezelfde rechten en plichten als bij een "klassiek" huwelijk (personen van verschillend geslacht). Sinds 24 januari 2004 is het door een omzendbrief van minister Onkelinx ook mogelijk dat een van de partners uit een land komt waar het homohuwelijk nog niet is ingevoerd. Deze regeling is later ook door de wet bevestigd (Wetboek Internationaal Privaatrecht).

Het eerste homohuwelijk in België werd op 6 juni 2003 in Kapellen gesloten.

Op 18 mei 2006 werd in België ook het adopteren van kinderen door mensen van hetzelfde geslacht wettelijk geregeld. Voor die tijd dienden adoptanten ‘van ongelijk geslacht’ te zijn. Door de schrapping van die bepaling werd de adoptiewet ook toepasbaar op paren van gelijk geslacht.

Spanje (2005)

Op 21 april 2005 passeerde de homohuwelijk-wet voor de eerste maal het Congres van Spanje, op aansturen van Premier José Luis Rodríguez Zapatero. Hoewel de senaat tegenstemde, werd haar beslissing op 30 juni 2005 herroepen door een tweede stemming van het congres, waarbij de wet met 187 tegen 147 stemmen goedgekeurd werd, ondanks protesten van de conservatieve Partido Popular en de Catalaanse Convergència i Unió. Maatschappelijk protest kwam met name van de Rooms-katholieke Kerk en een petitiebeweging die 600.000 handtekeningen verzamelde.

Op 3 juli heeft de wet rechtskracht gekregen en op 12 juli 2005 is in Spanje het eerste mannenpaar (een Spanjaard en een Amerikaan die elkaar al 30 jaar kenden) in de echt verbonden.

Canada (2005)

Het homohuwelijk is sinds 29 juni 2005 in Canada gelegaliseerd door het parlement, ondanks sterke maatschappelijke tegenstand vanuit verschillende geledingen van de bevolking en de tegenstand van verschillende religies. Op 21 juli werd de wet goedgekeurd door de senaat.

Zuid-Afrika (2006)

Het homohuwelijk is op 12 november 2006 gelegaliseerd. De wet komt voort uit een uitspraak van het Zuid-Afrikaanse Hooggerechtshof in Johannesburg in 2005 dat bepaalde dat de grondwet het huwelijk ook aan koppels van hetzelfde geslacht toestaat en gaf de wetgevende macht twaalf maanden om de wet aan te passen om het homohuwelijk volledig te legaliseren.

Noorwegen (2009)

Het homohuwelijk werd op 11 juni 2008 door het Noorse parlement gelegaliseerd en is sinds 1 januari 2009 mogelijk.

Zweden (2009)

Het homohuwelijk is sinds 1 mei 2009 mogelijk.

Portugal (2010)

In Portugal is op 8 januari 2010 een wet door het parlement goedgekeurd waardoor het homohuwelijk mogelijk wordt. Deze wet is op 1 april 2010 in werking getreden. Jóhanna Sigurðardóttir van IJsland en toenmalig president Danilo Türk van Slovenië, beide met hun vrouw.

IJsland (2010)

In IJsland is op 11 juni 2010 door het Alþing (IJslands parlement) unaniem goedgekeurd dat de huwelijkswetgeving wordt opengesteld voor paren van gelijk geslacht. De wet, waarin het huwelijk voortaan genderneutraal wordt ingevuld, is ingegaan op 27 juni 2010. Op de dag dat het homohuwelijk werd gelegaliseerd trouwde premier Jóhanna Sigurðardóttir met haar vriendin. Zij was daarmee de eerste regeringsleider ter wereld die in een homohuwelijk trad.

Argentinië (2010)

In Argentinië heeft de senaat het homohuwelijk goedgekeurd op 14 juli 2010, nadat de Kamer van Volksvertegenwoordigers eerder groen licht had gegeven. De Argentijnse senatoren debatteerden veertien uur over de wetgeving, terwijl buiten voor- en tegenstanders demonstreerden voor het parlementsgebouw. Vooral de Katholieke Kerk en andere conservatieve organisaties protesteerden fel tegen de wetgeving. De centrum-linkse regering van Cristina Fernández de Kirchner en verschillende bekende figuren uit de media steunden het voorstel.

Denemarken (2012)

Sinds 15 juni 2012 is het homohuwelijk in Denemarken toegestaan. De wet werd ingevoerd onder de linkse regering van premier Helle Thorning-Schmidt en heeft echter enkel betrekking op Denemarken zelf. Groenland en de Faeröer, autonome landen binnen het Koninkrijk Denemarken vallen buiten de nieuwe huwelijkswetgeving. Groenland wilde echter het homohuwelijk al in 2010 invoeren, maar had besloten te wachten op Denemarken. Na enige vertraging door politieke strubbelingen, heeft dan ook de regering van Groenland in mei 2015 besloten het homohuwelijk in te voeren.

Brazilië (2013)

In 2011 oordeelde het Federale Hooggerechtshof van Brazilië dat het huwelijk niet beperkt is tot koppels van verschillend geslacht en dat koppels van hetzelfde geslacht recht hebben op partnerschappen met dezelfde rechten als het huwelijk. Sindsdien werden er in specifieke rechtszaken partnerschappen omgezet in huwelijken. In een aantal staten werd in 2012 en 2013 de procedure voor huwelijken expliciet gewijzigd om ook huwelijken tussen personen van hetzelfde geslacht toe te laten, zodat geen tussenkomst van een rechter meer nodig is. Dit laatste is het geval in het Federaal District en 12 van de 26 deelstaten, namelijk Alagoas, Bahia, Ceará, Espírito Santo, Mato Grosso do Sul, Paraíba, Paraná, Piauí, Rondônia, Santa Catarina, São Paulo en Sergipe.

Op 14 mei 2013 besliste de Nationale Raad voor Justitie (Conselho Nacional de Justiça) dat geen enkele ambtenaar mag weigeren een huwelijksakte te verlenen aan een koppel van hetzelfde geslacht. Hierdoor werd het homohuwelijk wettelijk in heel het land.

Frankrijk (2013)

In 2011 werd in Frankrijk een wetsvoorstel dat het homohuwelijk zou toelaten, verworpen. Bij de presidentsverkiezingen van 2012 beloofde president François Hollande dat hij een nieuw wetsvoorstel zou steunen. Zijn Parti Socialiste behaalde een meerderheid in het parlement. De Nationale Vergadering keurde de wet goed op 12 februari 2013 en de senaat op 12 april. Op 23 april 2013 heeft de Franse Nationale Vergadering de geamendeerde versie goedgekeurd. Een aantal conservatieve parlementsleden vroegen echter de Grondwettelijke Raad om de grondwettelijkheid van de wet te controleren. Op 17 mei verklaarde deze Raad de wet volledig grondwettelijk, waarna President François Hollande de wet ondertekende. Op 29 mei werd het eerste huwelijk tussen twee mannen, onder beveiliging van tussen de 50 en 100 agenten, voltrokken. De Franse overzeese gebieden vallen ook onder de Franse huwelijkswetgeving. Daarmee kunnen twee mensen, ongeacht het geslacht ook trouwen in Frans-Guyana, Guadeloupe, Martinique, Mayotte, Réunion, Frans-Polynesië, Saint-Barthélemy, Saint-Pierre en Miquelon, Sint-Maarten, Wallis en Futuna, de Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden en Nieuw-Caledonië.

Uruguay (2013)

In december 2012 keurde de Kamer van Afgevaardigden van Uruguay een wet goed die het homohuwelijk mogelijk maakt met een ruime meerderheid van 81 op 87 aanwezige parlementsleden. Een stemming door de senaat op 3 april 2013 keurde het voorstel met 23 tegen 8 stemmen goed en de Kamer van Afgevaardigden keurde de geamendeerde versie van de Senaat goed op 10 april 2012. De president, die eerder al had aangegeven het wetsvoorstel te steunen, ondertekende op 3 mei de wet, die op 5 augustus in werking trad.

Nieuw-Zeeland (2013)

In Nieuw-Zeeland werd in mei 2012 een wetsvoorstel ingediend om het homohuwelijk toe te laten (geregistreerde partnerschappen waren al sinds 2005 toegestaan). Bij een eerste lezing in augustus 2012 stemden 80 voor en 40 tegen. Bij een tweede lezing op 13 maart 2013 en een derde en laatste stemming op 17 april 2013 stemden telkens 77 voor en 44 tegen. De Gouverneur-Generaal van Nieuw-Zeeland gaf zijn koninklijke bekrachtiging op 19 april. Vier maanden na die bekrachtiging, op 19 augustus, trad de wet in werking. Premier Xavier Bettel van Luxemburg.

Luxemburg (2015)

In Luxemburg kondigde de regering in 2009 aan het homohuwelijk te zullen goedkeuren. Al in 2010 werd een wetsontwerp ingediend, maar door omstandigheden (waaronder het vallen van de regering en daardoor in oktober 2013 nieuw gehouden verkiezingen plaatsvonden) werd het ontwerp pas in 2014 verder behandeld. Op 18 juni 2014 keurde de Kamer van Afgevaardigden het uiteindelijk goed met 56 stemmen voor en 4 tegen. De wet trad op 1 januari 2015 daadwerkelijk in werking. Op 15 mei 2015 trad premier Xavier Bettel in het huwelijk met zijn vriend en was daarmee de eerste regeringsleider in de EU die trouwt met iemand van hetzelfde geslacht.

Verenigde Staten (2015)

Het huwelijk valt in de VS onder de deelstaten en niet onder de federale regering en wetgeving. De eerste burgerrechtenbewegingen die probeerden huwelijken voor mensen van hetzelfde geslacht mogelijk te maken, voerden al campagne in de jaren zeventig. Huwelijken werden op lokaal initiatief al sinds 1975 gesloten, maar meestal later weer ontbonden omdat ze niet grondwettelijk in de staat waren.

Het homohuwelijk werd erkend door de staten Massachusetts, Connecticut, Iowa, Vermont, New Hampshire, New York, Washington, Maryland, Maine, Californië, Delaware, Rhode Island, Minnesota, New Jersey, Hawaï, Illinois, New Mexico, Oregon, Pennsylvania en het District of Columbia. Daarnaast kenden diverse staten geregistreerde partnerschappen of andere wettelijke bescherming voor koppels van twee mensen van hetzelfde geslacht. 30 staten hadden grondwettelijke beperkingen die het huwelijk definiëren als een verbintenis tussen een man en een vrouw; dezelfde beperking is opgenomen in wetten van zes andere staten. Op 26 juni 2015 oordeelde het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in de zaak Obergefell v. Hodges dat het verbieden van het homohuwelijk in strijd is met de grondwet, dat homoseksuelen in alle staten mogen trouwen en dat dit voorrecht niet meer is voorbehouden aan heteroseksuele koppels. Door dit vonnis is het homohuwelijk in alle staten gelegaliseerd.

Californië kent een uitzonderlijke geschiedenis; in juni 2008 oordeelde het Hooggerechtshof van Californië dat het homohuwelijk legaal was, maar een aantal maanden later werd het homohuwelijk verboden in de grondwet van Californië. Een federale rechtbank oordeelde in 2012 dat dit strijdig was met de federale grondwet en op 26 juni 2013 bevestigde het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten dit oordeel, waardoor het homohuwelijk weer legaal werd.

De federale overheid erkende oorspronkelijk uitsluitend huwelijken tussen een man en een vrouw, door de Defense of Marriage Act (DOMA) van 1996. Op 26 juni 2013 oordeelde het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in de zaak United States v. Windsor echter dat sectie 3 van de DOMA ongrondwettelijk is, waardoor homohuwelijken door de federale overheid gelijkwaardig aan heterohuwelijken beschouwd en behandeld moeten worden.

Op 26 juni 2015 oordeelde het federale Hooggerechtshof in de zaken Romer v. Evans, Lawrence v. Texas en United States v. Windsor dat staten het homohuwelijk niet kunnen verbieden. Het huwelijk werd daarmee in heel de Verenigde Staten opengesteld voor paren van hetzelfde geslacht.

Slovenië (2015)

In maart 2015 stemde een ruime meerderheid van het Sloveense parlement in met het legaliseren van het homohuwelijk. Ook adoptie door stellen van hetzelfde geslacht zou worden toegestaan. Op 20 december 2015 sprak een meerderheid van de Sloveense kiesgerechtigden zich echter in een referendum tegen dit besluit uit.

Ierland (2015)

Op 22 mei stemde Ierland via een volksreferendum met een ruime meerderheid voor het homohuwelijk. Het is tevens het eerste land ter wereld waar het homohuwelijk via een referendum gelegaliseerd wordt.

Finland (2017)

In 2014 werd een burgerinitiatief voor het legaliseren van het homohuwelijk gesteund door circa 160.000 kiesgerechtigde Finnen. Voor dergelijke burgerinitiatieven zijn minimaal 50.000 steunbetuigingen benodigd. Nadat het parlement het homohuwelijk opnieuw heeft behandeld, werd deze door de Finse president, Sauli Niinistö, in februari 2015 bij wet bekrachtigd en per 1 maart 2017 wordt deze van kracht. Sinds 2002 is er al wel een geregistreerd partnerschap mogelijk. Met het genderneutraal maken van het huwelijk zullen homokoppels ook kinderen mogen adopteren en dezelfde achternaam kunnen dragen.

Mexico

Op 20 december 2009 werd in het Federaal District, Mexico-Stad, als de eerste hoofdstad in het katholieke Latijns-Amerika een nieuwe wet aangenomen die het homohuwelijk mogelijk maakt. Ook mogen getrouwde homoseksuele koppels kinderen adopteren. De wet trad in maart 2010 in werking. Naast het Federaal District is het homohuwelijk gelegaliseerd in drie van de 31 deelstaten van Mexico, namelijk Quintana Roo, Coahuila de Zaragoza en Chihuahua.

Verenigd Koninkrijk

Een wet die homoseksuele koppels in Engeland en Wales de mogelijkheid geeft in het huwelijk te treden werd in januari 2013 in het Lagerhuis ingediend door de Minister voor Vrouwen en Gelijkheden. Op 21 mei 2013 keurde het Lagerhuis de wet goed met 366 stemmen voor en 161 tegen. Op 15 juli 2013 keurde ook het Hogerhuis de wet goed. De Marriage (Same Sex Couples) Act 2013 werd bekrachtigd op 17 juli 2013 en trad op 29 maart 2014 in werking.

De regering van Schotland hield in 2011 een raadpleging over het homohuwelijk, vooral met betrekking tot het kerkelijk huwelijk. Op 25 juli 2012 kondigde de regering aan dat het wetgeving zou voorbereiden om het huwelijk open te stellen. Op 27 juni 2013 diende de regering uiteindelijk de Marriage and Civil Partnerships (Scotland) Bill in het Schotse Parlement in. Op 20 november stemde het parlement in met het ontwerp in de eerste fase, met 98 stemmen voor, 15 tegen en 5 onthoudingen. Daarna werd de wet in commissie besproken. Op 4 februari 2014 werd bij de eindstemming het wetsontwerp met 105 stemmen voor en 18 tegen goedgekeurd. Het verkreeg koninklijke bekrachtiging op 12 maart en zal later in 2014 of 2015 in werking treden. De wetgeving geeft kerken een "opt-in"-mogelijkheid om homohuwelijken te sluiten.

De Pitcairneilanden, een overzees gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk, heeft het huwelijk voor personen van hetzelfde geslacht op 15 mei 2015 goedgekeurd. Pitcairn telt in 2014 slechts 48 inwoners, maar voor zover bekend is niemand op het eiland homoseksueel. De wet wordt gezien als een manier om openheid te creëren. Bovendien kunnen buitenlandse homo's en lesbiennes elkaar het jawoord op de Pitcairneilanden geven. De Pitcairneilanden zijn het enige overzeese gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk waar het homohuwelijk is bekrachtigd.

Noord-Ierland is nu nog het enige deel van het Verenigd Koninkrijk waar enkel het geregistreerd partnerschap mogelijk is voor homoseksuele koppels. Er is geen politieke steun in de Assemblee voor Noord-Ierland om het huwelijk voor hen open te stellen.

Malta (2014)

Op 14 april 2014 stemde het parlement van Malta, ondanks felle stellingname door de Katholieke Kerk in Malta, in met een wet waardoor geregistreerde partnerschappen worden toegestaan. Homoseksuele paren krijgen met deze wet dezelfde rechten als gehuwde stellen, inclusief de mogelijkheid om kinderen te adopteren. Het enige verschil zit in de naam: "huwelijk" blijft voorbehouden aan heteroseksuele paren.

In verschillende landen ter wereld zijn recent voorstellen geweest of zijn er plannen voor wetsvoorstellen die het homohuwelijk toelaten. Doorgaans laten deze landen al geregistreerde partnerschappen toe.

Duitsland

In Duitsland diende Bündnis 90/Die Grünen in juni 2012 een wetsvoorstel in dat het homohuwelijk zou toelaten, maar de meerheid (CDU/CSU en FDP) verwierp dit. Wegens meerdere oordelen van het Duitse grondwettelijke hof - dat telkens oordeelde dat de huidige regelingen ongrondwettelijk zijn - laaide in Duitsland opnieuw het debat rond het homohuwelijk op (februari-maart 2013). De CDU van Angela Merkel gaf toen aan bereid te zijn toegevingen te doen, omdat een nieuw oordeel van het grondwettelijk hof in de perceptie als een blamage voor de huidige coalitie gezien zou kunnen worden. Na meerdere protesten uit de hoek van de coalitiepartner CSU en de conservatievere vleugel van de CDU (onder anderen Erika Steinbach en Katherina Reiche) werd beslist om voorlopig niets te ondernemen. In de zomer 2013 zal het grondwettelijk hof zich nogmaals over de kwestie buigen. Toen de regering van Angela Merkel de meerderheid in de Bundesrat na de verkiezingen in de deelstaat Nedersaksen op 20 januari 2013 verloor, verkregen de linkse partijen er de meerderheid. Een wetsvoorstel dat het homohuwelijk zou toelaten werd toen ingediend en goedgekeurd in de Bundesrat, maar het voorstel werd in het parlement, de Bondsdag, tegengehouden door de toenmalige regering van CDU, CSU en de liberale FDP. De laatstgenoemde partij had echter gezegd volledig vóór het homohuwelijk te zijn, maar stemde toch tegen wegens coalitiediscipline.

Na het referendum in mei 2015, waarin de Ierse bevolking zich had uitgesproken voor het homohuwelijk, laaide in Duitsland opnieuw de discussie over het homohuwelijk op. De Bundesrat heeft zich opnieuw uitgesproken voor een volledige gelijkstelling van het huwelijk en nam een nieuw wetsvoorstel aan. De druk op Bondskanselier Merkel en de CDU om het homohuwelijk te legaliseren neemt toe, nu de meeste partijen voor de invoering ervan zijn.

Thailand

Het Thaise parlement buigt zich binnenkort over een wetsvoorstel dat gelijke rechten garandeert voor homo’s, lesbiennes en transgenders. Thailand is daarmee eerste land in Zuidoost-Azië dat de legalisering van het homohuwelijk overweegt, zo schrijft de Vlaamse website Holebi.

Vietnam

Vietnam was in 2012 het eerste Aziatische land dat overwoog om huwelijken of geregistreerde partnerschappen tussen twee mensen van hetzelfde geslacht toe te staan. Het voorstel ontstond naar aanleiding van onduidelijkheden bij rechtbanken om hoe om te gaan met zaken over het samenwonen van homo's. Op 12 november 2013 werd besloten dat trouwerijen van homoseksuelen niet meer illegaal zijn en dat zij het recht hebben om samen te wonen, maar er is nog geen sprake van een volwaardig homohuwelijk. Tot dan toe werden er celstraffen aan openlijke homoseksuelen opgelegd en werden ze met stokken geslagen. Er heerste een taboe op het onderwerp, maar dat begon rond 2010 te veranderen en in 2012 vond de eerste gay pride parade van Vietnam plaats in de hoofdstad Hanoi.

Estland

De openstelling van het burgerlijk huwelijk voor homoseksuelen is nu ook onderwerp van debat in Estland. Een interessant geval, want het land ligt precies op het snijvlak van de homofobe oosters-orthodoxe wereld, het conservatief-katholieke Centraal-Europa en Noord-Europa, waar het homohuwelijk de normaalste zaak van de wereld is.

Tsjechië

De Tsjechische Senaat heeft in 2006 een wetsvoorstel aangenomen dat homoseksuele stellen de mogelijkheid biedt een geregistreerd partnerschap aan te gaan. Van de 65 aanwezige senatoren stemden 54 voor het wetsvoorstel. Een meerderheid van de senatoren van de kleinste regeringspartij, de christendemocratische KDU-ČSL, stemde tegen. De oppositionele liberalen van de Democratische Burgerpartij (ODS), die in de senaat een meerderheid vormen, onthielden zich grotendeels van stem. De nieuwe wet maakt het voor homoseksuele stellen onder andere mogelijk kinderen op te voeden, maar geeft hun niet het recht die te adopteren. De Tsjechische president Vaclav Klaus heeft echter zijn veto uitgesproken over het wetsvoorstel waardoor mensen van hetzelfde geslacht kunnen trouwen. De twee Kamers van het Tsjechische parlement hadden het geregistreerd partnerschap al goedgekeurd, maar nu is een absolute meerderheid in het Lagerhuis nodig om het veto teniet te doen. Volgens het wetsvoorstel zouden homostellen en lesbische paren het recht krijgen elkaars eigendom te erven en toegang tot elkaars medische gegevens te krijgen. Klaus noemde het wetsvoorstel onlangs in een interview „een tragische fout.” Uit opiniepeilingen blijkt dat 62 procent van de Tsjechen een partnerschap voor homo’s wel steunt.

Chili

Naast veel sociale accenten zoals het gratis maken van universitair onderwijs wil de presidente van Chili, Verónica Michelle Bachelet Jeria (Partido Socialista de Chile) ook het huwelijk openstellen voor LHBT-koppels. De voorstanders van het homohuwelijk hebben een krappe meerderheid in zowel Kamer van Afgevaardigden als Senaat. Het is dus nog de vraag hoe en wanneer het homohuwelijk er komt in Chili.

Taiwan

In Taiwan zijn zaterdag 27 oktober 2013 tienduizenden in regenboogkleuren en glitters uitgedoste mensen de straat op gegaan om te demonstreren voor legalisatie van het homohuwelijk. De actie is bedoeld ter ondersteuning van de vrijdag begonnen herziening van een wetsvoorstel om het homohuwelijk mogelijk te maken. Taiwan geldt als redelijk tolerant, zeker vergeleken met andere Aziatische landen. Zo krijgen basisschoolleerlingen seksuele voorlichting en zijn homoseksuelen bij wet beschermd tegen discriminatie. Bij een recente opiniepeiling bleek 53 procent van de bevolking voor legalisatie van het homohuwelijk te zijn. De acceptatie van een homoseksueel familielid blijft echter laag.

Zwitserland

In Zwitserland heeft de Groen-Liberale Partij (Verts Libéraux) twee parlementaire initiatieven genomen. Eén initiatief is gericht op het in de grondwet opnemen van een verbod op discriminatie op basis van verschillen tussen koppels (getrouwde versus ongehuwd samenwonende). Het andere initiatief is gericht op het openstellen van het huwelijk. Zo belandt het debat over het homohuwelijk in het Zwitserse parlement. De initiatieven van de groenen zijn een reactie op een initiatief van de christendemocratische partij die in de grondwet wil inschrijven dat het huwelijk is voorbehouden aan heterokoppels.

Colombia

Een Colombiaans wetsvoorstel om het huwelijk open te stellen voor mensen van hetzelfde geslacht is door de Senaat verworpen. Dat schrijft Ouest-France. Met 51 stemmen voor en 17 tegen verwierpen de senatoren het voorstel dat was ingediend door een parlementslid van de regerende conservatieve meerderheid en een lid van de oppositie. Nu het voorstel is afgeschoten, hoeft het ook niet meer te worden voorgelegd aan het parlement. Colombia kent sinds 2011 wel de mogelijkheid van een samenlevingscontract voor homoseksuelen.