In de rechtspraak is een jury een groep burgers die de schuldvraag van een verdachte beoordeelt. Nederland en Duitsland kennen in tegenstelling tot veel andere Europese landen geen juryrechtspraak meer.

Een jury is een afspiegeling van de bevolking van de betreffende jurisdictie. In de meeste gevallen is unanimiteit een vereiste, hoewel dit per rechtssysteem kan verschillen. De primaire taak van de jury is beantwoording van de schuldvraag. De strafoplegging is na schuldigverklaring meestal aan de rechter(s), hoewel in bijvoorbeeld België en Frankrijk de jury ook inspraak heeft bij de vaststelling van de strafmaat. In de Verenigde Staten geldt dat de doodstraf alleen kan worden opgelegd indien een - andere - jury daar unaniem mee instemt. De schuld van de verdachte is dan dus al buiten gerede twijfel bewezen in de eerste fase van het proces.

Tijdens het proces en de beraadslaging is de jury in veel gevallen afgezonderd. Contact met de buitenwereld is dan niet toegestaan. Dit is bedoeld om beïnvloeding door derden te voorkomen. Ook dit kan per rechtssysteem verschillen.

In de huidige vormen van jury bestaat er geen motiveringsplicht - de plicht om het oordeel te onderbouwen met wetten of beginselen - aangezien de jury uit leken gevormd wordt. Nederland kende juryrechtspraak tot 1813. In 1814 kwam de motiveringsplicht.

Sinds kort bestaat er in België wel een motiveringsplicht voor de jury, die op advies van het Europese Hof in Straatsburg is ingevoerd. Die bleek ook zeer bewerkelijk bij twee geruchtmakende processen eind 2010, de parachutemoord en de Marollenmoord, waardoor er zelfs stemmen opgingen om de juryrechtspraak af te schaffen.