Bij marteling is het slachtoffer meestal gedurende langere tijd overgeleverd aan de wil van de folteraar. In ten minste 150 landen ter wereld wordt gemarteld (stand van zaken rond 2003).

Het uitvoeren van een marteling is dus een bewuste keuze van de folteraar. Door internationale organisaties als Amnesty International wordt op die landen waar het voorkomt, druk uitgeoefend om de martelpraktijken te beëindigen. Ook maakt Amnesty de praktijken openlijk kenbaar en veroordeelt ze.

Volgens het VN-verdrag van 10 december 1984 is marteling (samengevat) 'iedere handeling waardoor opzettelijk hevige pijn of hevig leed, lichamelijk of geestelijk, wordt toegebracht met zulke oogmerken als het verkrijgen van inlichtingen, bestraffing, intimidatie of dwang, wanneer zulke pijn wordt toegebracht door of met instemming van een overheidsfunctionaris'. Het laat in het midden hoe het heet als er geen overheidsfunctionaris betrokken is.

26 juni is uitgeroepen tot jaarlijkse Internationale martelingslachtofferdag.

De meest gebruikte vormen van marteling zijn het toebrengen van verwondingen, verkrachting, vernedering en bedreiging.

Op 9 december 2014 werd door de Amerikaanse Senaat een verslag gepubliceerd waarin talrijke ongeoorloofde martelpraktijken vanwege de CIA, in de nasleep van de aanslagen op 11 september 2001, werden beschreven en aan de kaak gesteld.